Krystyna Feldman. Niekiepska babka

Pani Krystyna była osobą, która nie bała się stawiać na swoim. Jeśli coś jej nie odpowiadało – czy to warunki pracy, czy decyzje reżysera – potrafiła bez wahania zmienić teatr. Przenosiła się ze wschodu na zachód, z południa na północ, szukając miejsca, gdzie będzie mogła rozwijać się artystycznie. (…)Krystyna Feldman była wymagająca, zarówno wobec siebie, jak i innych. Ci, którzy traktowali swój zawód poważnie, szanowali jej podejście i czerpali z jej doświadczenia. Ale były też osoby, które miały z tym problem – zwłaszcza młodzi aktorzy, którzy nie byli dostatecznie przygotowani do swoich ról. Pamiętam, jak opowiadano mi, że gdy aktor przychodził na próbę bez znajomości tekstu, potrafiła ostro to skomentować. Nie chodziło o upokorzenie, ale o szacunek do pracy i wspólnego wysiłku. Sama zawsze była perfekcyjnie przygotowana, więc wymagała tego samego od innych. To była kwestia szacunku do zawodu i do sceny. (…) Sława Rozalii momentami przytłaczała. Feldman miała na koncie wybitne role teatralne i filmowe, a mimo to dla wielu pozostała tylko "babką Kiepską". Dochodziło do absurdów, gdy ludzie na ulicy wołali do niej: "Pani Kiepska, proszę się podpisać". Jednocześnie była na tyle profesjonalna, że nigdy nie odmawiała autografów. W pewnym momencie chciała odejść z serialu. Powiedziała producentom: "Powiedzcie, że babka Kiepska wyjechała, tam gdzie nie kradną renty". Jednocześnie doceniała, że rola otworzyła jej drzwi do szerszej publiczności. Zawsze po...