Cytaty z książki "Kroniki czasu Ziemi"

“Choć głośno deklarował, że gotów jest związać się na całe życie z dziewczyną bez względu na jej urodę, jeśli ta chciałaby i byłaby zdolna do dzielenia z nim zainteresowań, było to nieprawdą. W głębi duszy czuł wielkie przerażenie na myśl, że mógłby w życiu spotkać kogoś takiego.”

“Wybitny talent matematyczny zaczął wykazywać już we wczesnym dzieciństwie, przynajmniej tak twierdzili rodzice.”

“Edukacja szachowa Adama polegała na tym, że ojciec dawał mu fory, grając bez jakiejś figury, zwykle królowej. Nawiasem mówiąc, jeszcze się nie zdarzyło, by Adam wygrał.”

“Pięcioosobowa rodzina z Łodzi nagle zapadła się pod ziemię. Od 2003 roku nie ma z nią żadnego kontaktu. Nie wysłali kartki, listu, nie zadzwonili - nie było od nich żadnej wiadomości. Policjanci mówią, że takiego zaginięcia nie odnotowano w Polsce od czasów zakończenia drugiej wojny światowej.”

“Rodzice Adama wyjechali z Polski w latach siedemdziesiątych, podczas politycznej odwilży na zaproszenie mieszkającego w Chicago starszego brata ojca, Jana. Jan jako były żołnierz armii Andersa pozostał po zakończeniu wojny na zachodzie i dołączył do chicagowskiej Polonii. ”

“Zatopiony w myślach podjął nagle decyzję - wraca do ojczyzny. Musi odnaleźć ślady swego dzieciństwa i ostatecznie określić swoją tożsamość. Tutaj w Stanach nic go już nie trzyma.”

“Warszawa powitała Adama Sadowskiego majową mżawką. Postanowił zostać w stolicy na jedną noc, a nazajutrz wynająć samochód i ruszyć na poszukiwanie swoich korzeni.”

“Droga pięła się powoli serpentynami w takt wijącego się górskiego potoku po ich lewej stronie. Silny spadek strumienia, miejscami przeradzający się w ciąg wodnych kaskad, rozbrzmiewał mieszaniną szumu i odgłosu pękającego kryształu, dzwoniąc w uszach feerią dźwięku całkowicie przesłaniającego warkot silnika.”