Kronika pewnego miasta

Nie jestem literaturoznawcą i być może dlatego, jedyny współczesny pisarz grecki dla mnie, to Kazanthakis... Którego - wybaczcie miłośnicy Greka Zorby - nie da się czytać. Tak się jednak dziwnie stało, że trafiłam na Prevelakisa i jego Kronikę.
W porównaniu z dotychczas czytanymi współczesnymi ksiązkami greckimi... jest to arcydzieło! W porównaniu z inną literaturą - bardzo zgrabnie napisane opowiadanie o mieście. Mieście Rethymno na Krecie.

Poczynając od architektury, przez wielokulturowość (Wenecjanie, Turcy, Grecy) aż po religię. Ogromnym plusem jest opowiadanie "przez ludzi". Jeżeli Prevelakis opowiada o freskach, to mówi o głównym malarzu. Jak się przygotowywał do malowania, czym się różni pisanie (malowanie) ikon od malowania fresków, itd. Kiedy zaś mówi o uliczce, gdzie handlowano wiklinowymi koszami, opowiada o kolejnym mieszkańcu Rethymno, który wikliną się zajmował.
Kreta to morze - nic więc dziwnego, że dużą część kroniki zajmują statki i łajby. Prevalakis opowiada o Rethyymno swojego dzieciństwa, czyli na długo przed czasami gdy zyskało ono druga młodość, stając się kurortem.
Gdy będę wybierać się znów na Kretę to zamiast niestrawnego "Greka Zorby" wezmę Kronikę ...