Cytaty z książki "Krew z krwi"

“Czas leczy rany. To zdanie powtarzano jej tyle razy, że w końcu w nie uwierzyła. Uwierzyła, że małżeństwo z Arturem, a potem decyzja o adopcji Heleny ją uzdrowią. Ale nie uzdrowiły.”

“Kiedy burmistrz wpadł na pomysł, żeby z okazji roku Szymborskiej podjęli jakieś działania upamiętniające, Matylda przyklasnęła tej inicjatywie z całego serca, nie mając pojęcia, jakim to będzie dla niej obciążeniem.”

“Poezja to delikatność, łagodność, precyzja. I wymaga szacunku. Nie wyobrażam sobie, żeby muzyka miała być odtwarzana z głośników. To zabije wszystko. Od razu możemy całe wydarzenie odwołać.”

“Pochowała męża zaledwie sześć tygodni wcześniej i jeżeli chciała znowu prowadzić życie towarzyskie, musiała sprawiać wrażenie pogrążonej w głębokiej żałobie wdowy. Choć zamiast czerni chętniej włożyłaby jedną ze swoich ulubionych sukienek w kwiaty.”

“Dzisiaj widział ją przez chwilę, wracając z Grodziska z narady w komendzie wojewódzkiej. Stała na sąsiednim pasie swoim czerwonym land roverem, który przyciągał wzrok skuteczniej niż szczypiorek między zębami rozmówcy.”

“Było w tym mężczyźnie coś, co ją z jednej strony denerwowało, z drugiej - fascynowało, a z trzeciej - bawiło.”

“Wnętrze, do którego weszli, wyglądało jak magazyn dekoracji filmowych. Panowała taka pstrokacizna i chaos, że przydałyby się okulary przeciwsłoneczne, żeby ochronić oczy. Mebli było tu tyle, że trudno się było między nimi poruszać.”

“Apodyktyczna, złośliwa, czepialska, zapatrzona w Sebastiana jak w obraz, a do tego głupia jak but.”