Opinia na temat książki Koniec mapy

W skutek globalnego ocieplenia lodowce zaczynają topnieć, a czy wieczna zmarzlina kryje w sobie jakieś tajemnice? Do zebrania próbek i zbadania tego tematu zostaje oddelegowana rosyjska grupa badawcza. Ten wątek w książce przedstawiony jest czytelnikowi w większości z kart dziennika Jeskowa- jednego z badaczy. Opisuje jak doszło do katastrofy, która może zagrozić całemu światu.

Jednocześnie poznajemy uczestników turystycznej wyprawy na Svalbard, której celem rejsu jest przekroczenie osiemdziesiątego równoleżnika. Osiem osób, a każdy różniący się od siebie jak kryształki w kalejdoskopie- były bokser, infuenserka, cichy informatyk, podstarzały rockmen, syn bogacza i zmęczone sobą małżeństwo. Niestety pasażerowie od początku nie pałają do siebie sympatią, w obliczu zagrożenia muszą jednak zjednać siły aby osiągnąć cel.

Autor dokładnie zbudował sylwetki bohaterów, gdzie każdy z nich jest na swój sposób specyficzny, każdy posiada bagaż z problemami i cel podróży, którym nie do końca było podziwianie krajobrazów jednego z najdalszych zakątków świata.
Tej kompletnie nie zgranej drużynie przewodzi kapitan Broda, który na brakach dźwiga swoje problemy.. I to właśnie przez nie decyduje się na rejs w niepełnym składzie załogi, bez zmiennika który pilnowałby steru.. To czy jego wysiłek nie pójdzie na marne i turyści będą usatysfakcjonowani rejsem, musicie doczytać sami :)

Książka do połowy trochę mi się wlokła, akcja nie była zawrotna. Przedstawiony został chaos na pokładzie żaglowca i zbieranina ludzi, którzy celowo zbudowani zostali tak żeby irytować. Jednak druga połowa książki .. Dokładnie od momentu przybicia „Moskwy” do Pyramiden to strzał który dodał książce turbo doładowanie, akcja przyśpieszyła, a napięcie zostało podbite do maximum.

Pomysł z ożywianiem zamrożonych mikroorganizmów, które zagrażają ludzkości bardzo fajny, a dreszczyku emocji dodaje fakt, że dawne radzieckie górnicze miasteczko Pyramiden rzeczywiście istnieje, lodowce topnieją..