Książka sytuuje się w kontekstach metodologiczno-poznawczej świadomości współczesnej humanistyki - w których dzieło literackie określa się jako pars pro toto kultury. Prezentowane w monografii ujęcia analizy fenomenologicznej odsyłają do istotnych pojęć energetycznej teorii, w której intertekst rozpatrywany jest jako obiektywnie istniejąca realność. Konsekwentnie prowadzony dyskurs w sieci kulturowych kontekstów ujawnia za każdym razem inny aspekt ogólnej, modelowej zasady kulturowej teorii literatury.