Kobiety i krucjaty

Książka porusza temat zaangażowania kobiet w ruch krucjatowy między drugą połową XI wieku, kiedy papież Grzegorz VII zarządził pokutną wyprawę krzyżową w celu wsparcia chrześcijan ze Wschodu, a 1570 rokiem, kiedy ostatnia ostoja krzyżowców na Cyprze została zdobyta przez Turków osmańskich. Uwzględnia działania kobiet nie tylko na bitewnych polach – zarówno jako obrończyń, jak i agresorek – ale także ich rolę w werbowaniu krzyżowców oraz wspieraniu krucjat poprzez mecenat, propagandę i modlitwę.

Kobiety epoki średniowiecza były głęboko zaangażowane w ruch krucjatowy, ale role, które mogły odgrywać i sposób, w jaki współcześni dokumentowali ich czyny, były podyktowane konwencjami społecznymi i oczekiwaniami kulturowymi. Książka koncentruje się głównie na kobietach wywodzących się ze świata łacińskiego, ale też analizuje wpływ krucjat na życie Żydów w Europie Zachodniej i muzułmanów na Bliskim Wschodzie oraz porównuje stosunki między łacinnikami a muzułmanami z relacjami między muzułmanami a innymi grupami chrześcijan.

Wydanie 1 - Wyd. Astra