Klęski militarne oraz ich powetowanie w ideologii zwycięstwa państwa rzymskiego u schyłku republiki i w pierwszym stuleciu cesarstwa

Każdy z nas ponosi klęski. Doświadczanie goryczy porażki stanowi integralną część ludzkiej egzystencji i jest fundamentem konstruktywnych przemian indywidualnych jednostek, społeczeństw, jak również całych narodów. Jako ludzie uwrażliwieni kulturowo, poczuwamy się do niepowodzeń prywatnych, ekonomicznych, zawodowych, ambicjonalnych, rodzinnych, lecz także – państwowych. Jak mogły być pojmowane klęski militarne w starożytnym Rzymie doby pryncypatu? Jaka propaganda ideowa im towarzyszyła i jakie środki zaradcze stosowano, aby zrewidować opinie społeczne o fiasku polityki danego cesarza? Czy cieniom poległych z armii Krassusa i Warusa dane było zaznać spokoju, a utracone znaki legionowe zostały zwrócone Rzymowi? Tym właśnie oraz pokrewnym pytaniom poświęcona została niniejsza książka, której trop badawczy wiedzie poprzez jedne z najsłynniejszych przegranych Imperium Romanum w dziejach.