Kiedy pozostaje żal

Dobra autorka, całkiem dobra seria, i w sumie niezła książka.
Jednak tutaj, trochę inaczej niż w pozostałych, miałam poczucie przesytu i zmęczenia. Choć poprzednie części czytałam już jakiś czas temu, nagle wydało mi się to bardzo znajome. Tak, wiem, inny temat, ale jednak to jak to jabłko które pada niedaleko jabłoni. I nie, to nic złego, bo całość nadal trzyma poziom, ale tak jak powiedziałam, poczułam się zmęczona. Może też wiecznymi kłopotami młodych ludzi, które bardziej pasują do dorosłych, którzy przynajmniej teoretycznie powinni umieć sobie radzić z nimi trochę lepiej. Dla mnie niewątpliwą wisienkę tej historii jest Sam. Po dwóch pierwszych częściach można było być pewnym, że coś się stało, że wypadek miał jakieś głębsze podłoże, więc końcówka nie była zaskoczeniem. Podejrzewam, że nie tylko dla mnie, choć kilka spraw, rzeczy mnie zaskoczyło i to uznaję za duży plus. Ale Sam… To imię niesie za sobą tak wiele miłości, cierpliwości, ofiarności, bezinteresowności. Zresztą, jakby dobrze się przyjrzeć nie tylko w tej książce.
Autorce udało się połączyć faktycznie świetną parę i chyba nikt nie ma wątpliwości, że Rachel zasługuje na Sama. Całym sercem i całą sobą.
Dobra książka na popołudnie przy kawie.