Z przyjemnością oddajemy do rąk Czytelnika kolejną część dzieła Picarda, dotyczącego historii kawalerii francuskiej w epoce wojen napoleońskich. Omawia ona walki w Hiszpanii, oraz kampanie 1809, 1812, 1813, 1814 roku, jak również kampanię belgijską. Oczywiście dzieło to jest w znacznej mierze chwalebną historią jazdy I Cesarstwa, tak więc na pewno nie raz trzeba będzie weryfikować zawarte tutaj informacje. Szczególnie heroiczny jest opis bitwy pod Waterloo, po którym można zachodzić w głowę, jak to się stało, że Francuzi ją przegrali. Zarówno w tym, jak i w wielu innych przypadkach redakcja nie prostowała opisów autora, gdyż trzeba by w tym celu napisać nowe dzieło. Mimo tego poniższa praca ma wiele zalet, gdyż autor bardzo często wspomina o szykach, w jakich toczono walki, omawiając walory i minusy poszczególnych formacji, jak również błędy dowódców. Oczywiście autor skupia się na kawalerii i to jej poświęca najwięcej miejsca w swojej opowieści, nie tracąc przy tym z oczu piechoty i artylerii, bez których sukces tej pierwszej nie byłby często możliwy. Szczególnie wyraźnie widać to przy okazji kampanii 1809 roku i wzajemnym braterstwie broni, zawartym między dwoma pułkami piechoty i jazdy.