W tej trzymającej w napięciu minipowieści Mahfuz przedstawia losy bywalców pewnej kairskiej kawiarni. Wśród starszych klientów, pamiętających jeszcze Egipt sprzed rewolucji w 1952 roku, są także trzej młodzi, zaangażowani politycznie studenci. Pewnego dnia zostają aresztowani, a narrator powoli odkrywa przed czytelnikiem przerażające historie, które stały się ich udziałem… Szokująca powieść, w której Mahfuz opisuje, jak naprawdę wyglądała egipska demokracja. Książka, której nie da się zapomnieć. Karnak, krótki utwór, który trudno nazwać powieścią, ukończył autor w grudniu 1971 roku, ukazał się on jednak dopiero w 1974 roku, już potem, jak prezydent Sadat oficjalnie potępił okrucieństwa reżimu naserowskiego. Jest to próba rozliczenia się autora z okresem naserowskim oparta na faktach, czyli nie jest to całkowicie fikcja literacka […] Karnak, oparty na faktach jest udokumentowaniem okrucieństw aparatu bezpieczeństwa reżimu naserowskiego. Dla Nadżiba Mahfuza zawsze najciekawsze są losy jednostki, konkretnych osób. Jego bohaterowie to żywi ludzie, jakich można było i można teraz spotkać na ulicach Kairu. – Jolanta Kozłowska, Wstęp