Zbiór opowiadań o Powstaniu Warszawskim autorstwa Jerzego Stefana Stawińskiego – najwybitniejszego polskiego scenarzysty, twórcy polskiej szkoły filmowej.
Napisane z niezwykłą precyzją, oszczędnie operujące słowem, za to wstrząsające w wymowie opowiadania Stawińskiego zebrane w niniejszym tomie przedstawiają: tragiczną historię polskich żołnierzy w czasie przygotowań do Powstania Warszawskiego oraz po jego upadku (Godzina „W”, Kanał); los tych, którzy przeżyli i dostali się do niemieckiego obozu jenieckiego (Ucieczka); tragikomiczną powstańczą historię warszawskiego cwaniaka Dzidziusia Górkiewicza (Węgrzy); dramat ludzi, którzy w obliczu kończącej sie wojny nie mają ani dokąd wrócić, ani co ze sobą zrobić (Casalarga).
W książce tej po raz pierwszy drukiem ukazuje się głośna, niepublikowana dotąd sztuka Ziarno zroszone krwią – dramatyczny zapis ostatnich dni lipca 1944 roku odsłania kulisy politycznego i wojskowego konfliktu wśród polskich oficerów oraz polityków podczas podejmowania decyzji o wybuchu powstania w Warszawie.
Pisząc, myślałem obrazami. Wszystkie moje opowiadania były refleksami moich przeżyć. Nie wymyślałem przecież niczego, miałem te wydarzenia przed oczami (...) Ambicją wielu pisarzy jest pisanie niefilmowe. Kiedy pisałem „Kanał”, nie myślałem zupełnie o filmie, chciałem opisać najbardziej tragiczny wypadek mojego życia.
Jerzy Stefan Stawiński
Napisane z niezwykłą precyzją, oszczędnie operujące słowem, za to wstrząsające w wymowie opowiadania Stawińskiego zebrane w niniejszym tomie przedstawiają: tragiczną historię polskich żołnierzy w czasie przygotowań do Powstania Warszawskiego oraz po jego upadku (Godzina „W”, Kanał); los tych, którzy przeżyli i dostali się do niemieckiego obozu jenieckiego (Ucieczka); tragikomiczną powstańczą historię warszawskiego cwaniaka Dzidziusia Górkiewicza (Węgrzy); dramat ludzi, którzy w obliczu kończącej sie wojny nie mają ani dokąd wrócić, ani co ze sobą zrobić (Casalarga).
W książce tej po raz pierwszy drukiem ukazuje się głośna, niepublikowana dotąd sztuka Ziarno zroszone krwią – dramatyczny zapis ostatnich dni lipca 1944 roku odsłania kulisy politycznego i wojskowego konfliktu wśród polskich oficerów oraz polityków podczas podejmowania decyzji o wybuchu powstania w Warszawie.
Pisząc, myślałem obrazami. Wszystkie moje opowiadania były refleksami moich przeżyć. Nie wymyślałem przecież niczego, miałem te wydarzenia przed oczami (...) Ambicją wielu pisarzy jest pisanie niefilmowe. Kiedy pisałem „Kanał”, nie myślałem zupełnie o filmie, chciałem opisać najbardziej tragiczny wypadek mojego życia.
Jerzy Stefan Stawiński