Książka jest pierwszą biografią Eleonory Kalkowskiej, fascynującej polsko-niemieckiej dramatopisarki, poetki i prozaiczki. Na podstawie detektywistycznych badań archiwalnych Anna Dżabagina wydobywa na światło dzienne zapoznaną, w większości niepublikowaną, twórczość pisarki, a także nieznane dotąd fakty i przeoczone dokumenty, z których wyłania się portret Kalkowskiej jako autorki wielu języków, pogranicza kultur, nieustannie migrującej przez kolejne centra i peryferie modernistycznej wymiany – nie cofającej się przed śmiałym przekraczaniem granic geograficznych, politycznych i obyczajowych. Uwydatniając geograficzny, transnarodowy wymiar egzystencji pisarki, Dżabagina kreśli szczegółową mapę miejsc i powiązań Kalkowskiej: między innymi młodopolskiego Paryża początku XX wieku, awangardowego, rewolucyjnego Berlina okresu Republiki Weimarskiej, czy uchodźczego Londynu, dającego schronienie uciekinierom z hitlerowskiego reżimu w latach trzydziestych.