Julian

Gore Vidal
8.7 /10
Ocena 8.7 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Julian
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.7 /10
Ocena 8.7 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów

Opis

Powieść dotycząca cesarza rzymskiego Flawiusa Klaudiusza Julianusa zwanego przez chrześcijan Apostatą, a przez pogan Wielkim. Dwuletnie raptem panowanie cesarza - filozofa było próbą odrzucenia nowej religii, którą przyjął jego stryj Kontantyn Wielki i powrotu do starorzymskich wierzeń. Młodzieniec zginał podczas swojej nieudanej wyprawy na Persów w roku 363.
Data wydania: 1970
Wydawnictwo: PIW - Państwowy Instytut Wydawniczy
Stron: 636
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Gore Vidal Gore Vidal
Urodzony 3 października 1925 roku w USA (West Point, Nowy Jork)
Gore Vidal, właśc. Eugene Luther Gore Vidal, ps. Edgar Box – amerykański pisarz, dramaturg, scenarzysta i polityk, tworzący zarówno w USA, jak i we Włoszech.

Pozostałe książki:

Julian Stworzenie świata Trubadur króla Ryszarda Burr Lincoln Myra Breckinridge Nie oglądaj się w stronę Sodomy Waszyngton
Wszystkie książki Gore Vidal

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Julian aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Betsy59
2021-10-29
9 /10
Przeczytane 2021

Świetna, erudycyjna, inteligentna biografia Juliana Augusta, znanego także jako Julian Apostata, ostatniego niechrześcijańskiego cesarza rzymskiego. Spędzający dzieciństwo w ciągłym oczekiwaniu na śmierć ze strony swej zbrodniczej rodziny, później wychowywany na katolickiego biskupa, marzący o zostaniu filozofem, staje się w końcu cesarzem największego starożytnego imperium. Usiłuje przywrócić dawną, hellenistyczną wiarę, reformuje system podatkowy, stara się rządzić w sposób demokratyczny. Jednocześnie broni Galii przed Gotami, podbija Persję, okazuje się świetnym, zwycięskim wodzem. Żył zbyt krótko, aby mu się to wszystko udało, zostaje zamordowany w wieku lat 32. Książka jest doskonale napisana, opisy bitew porywające, motywy postępowania bohatera przekonująco wyjaśnione. Dodatkowo pamiętnik Juliana komentuje dwóch współczesnych mu, starych, złośliwych filozofów, co dodaje wydarzeniom obiektywizmu a ich wzajemne przytyki są nieodparcie zabawne. Perełka czytelnicza!

× 16 | link |
@eR_
2019-12-19
9 /10
Przeczytane Współpraca

Julian Apostata(ten przydomek nadała mu historia) w związku z jego wyrzeczeniem się wiary chrześcijańskiej, mimo, że cała jego rodzina, a także otoczenie wyznawało tą wiarę.
Był ostatnim cezarem który powrócił do rzymskich wierzeń, przede wszystkim był to kult Heliona.
Władcą został w bardzo młodym wieku, bo miał zaledwie 23 lata.
Jednak wykazał się zdumiewająco dobrym podejściem do takich aspektów władzy jak wojskowość, czy podatków, które mając na względzie biedniejszych poddanych znacznie obniżył.
Znakomity strateg wojskowy, który zdołał wyprzeć Germanów za Ren.
Zamordowany w wieku 31 lat.
Wyznający wiarę w jedynego Boga historycy oczywiście uwypuklili to zabójstwo twierdząc, że to kara za grzechy.Julian uważał bowiem chrześcijaństwo za wyjątkowo niebezpieczną sektę i tępił wszelkie jej przejawy.

Autor zastosował bardzo ciekawy zabieg polegający na zmianie głównych bohaterów na początku książki, a także wykazał się talentem komponując powieść tak, aby chronologia wydarzeń nie była zaskoczeniem dla czytelnika.
Wszystko wyszło przejrzyście i z przyjemnością odwracałem kolejne strony.
Gore Vidal jest klasą samą w sobie, nie oczekiwałem niczego innego.
Polecam szczerze wielbicielom historii, ale także tym którzy mają dość sieczki która urasta do miana literatury.
Dziękuję Wydawnictwu Erica za udostępnienie mi tej pozycji.

× 2 | link |
@melkart002
2020-09-08
8 /10
Przeczytane Poszukuję do swojej biblioteczki

Cytaty z książki

Czy chcecie posągu, czy człowieka?
Jak powiedział ich Bóg Mojżeszowi: "Izrael jest moim synem, moim pierworodnym". Otóż jeżeli ten Bóg Żydów jest istotnie, jak twierdził Paweł, Jedynym Bogiem, to dlaczego zachował dla jednej nieważnej rasy pomazanie, proroków i zakon? Dlaczego pozwolił reszcie ludzkości tkwić przez tysiące lat w morku, w fałszywej wierze? Oczywiście Żydzi przyznają, że jest "bogiem zazdrosnym". Ale cóż to za nieslychana rzecz u absolutu? Zazdrosny o co? A także okrutny, bo pomścił się za grzechy ojców na niewinnych dzieciach. Czyż nie jest bardziej prawdopodobny ów stwórca opisywany przez Homera i Platona, jedna istota ogarniająca wszelkie życie – główne źródło, z którego emanują bogowie, demony i ludzie?
Jedni kochają konie, inni ptaki, jeszcze inni zwierzęta różne. Ja natomiast od dziecka namiętnie pragnąłem posiadać książki.
Muszę powiedzieć, że trząsłem się ze wściekłości czytając owe słowa. Tak, jestem próżny. Nie ma na to rady. Pragnę uznania. Pragnę zaszczytów. Pragnę sławy. Ale pragnę tylko tego, co mi się należy.
Powiadają, że poznać samego siebie znaczy to poznać wszystko, co ludzkie. Ale, rzecz jasna, nikt nigdy nie może poznać siebie. Nic, co ludzkie, nie jest ostatecznie obliczalne, jesteśmy obcy nawet dla samych siebie.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl