„Chciałabym zwrócić uwagę na osiągnięcia hiszpańskiej szkoły martwej natury, począwszy od jej początków sięgających drugiej połowy wieku XVI, aż do rozkwitu w wieku następnym. Badając genezę tej gałęzi malarstwa w Hiszpanii, najwięcej miejsca poświęciłam jednemu z jej pierwszych twórców Juanowi Sánchez Cotánowi, którego działa są najstarszymi zachowanymi martwymi naturami na Półwyspie Iberyjskim. Twórczość jego poprzednika Blas de Prado jest bowiem znana wyłącznie z przekazów archiwalnych. Pragnę więc wykazać, jak wielkie znaczenie miała działalność Juana Sánchez Cotána, który właściwie ustalił typ hiszpańskiej martwej natury pierwszej połowy wieku XVII. Wprowadził do niej nowe motywy i nadał specyficzny hiszpański charakter, dzięki wykorzystaniu stylistyki malarskiej właściwej szkole kastylijskiej. Jego obrazy są niezwykłe także pod względem ikonograficznym i nikomu do tej pory nie udało się odczytać treści zawartych w tych kompozycjach.”
(ze wstępu Autorki)