Cytaty z książki "Jej imię Greta"

“Ogromna fala bólu zalała dziewczynę. Puściła wątłe ciało chłopaka i sama opadła na podłogę. Leżała w kałuży gorącej krwi. Chłód kamieni przypomniał o małych przyjemnościach.”

“Greta siedziała na brzegu łóżka i zastanawiała się, czy chwila słabości byłą warta tego, w jakim miejscu się teraz znajdowała. ”

“Podjęła wiele złych decyzji, przeżyła postrzelenie, przetrwała publiczne poniżenie i zastanawiała się, czy praca w policji jest tego wszystkiego warta. Może los daje jej ogromny znak z napisem: CZAS ODEJŚĆ.”

“Tam nie było pojedynczych ludzi, to była konkretna grupa, która zwyczajnie czerpała z tego korzyści. Gnidom po pewnym czasie było mało. Po broni przyszły narkotyki i dziwki, wszystko, na czym można było się dorobić...”

“Broń jawiła się w tym mieście jako przedmiot o iście magicznych właściwościach - każdy chciał go posiąść i dodać do zdobytych wyznaczników władzy.”

“Głowa jej pulsowała. Greta miała wrażenie, że gdyby ukuła się igłą w opuszek palca, całe mieszkanie zalałaby wielka rzeka krwi. Nie potrafiła wyłączyć myślenia.”

“Obraz przed jej oczami, złożony ze wszystkich informacji, które zebrała, z jednej strony był przerażający, ale za to z drugiej bardzo ciekawy. Wręcz porywający...”

“Ktoś śmiał się funkcjonariuszom w twarz, ktoś coś wiedział, ale nie mieli pojęcia kto.”