Jak nie lubić Żyda?

W swoim reportażu "Jak nie lubić Żyda" Jacek Tacik wychodzi od kontrowersyjnej ustawy IPN-u z 2018 roku, która pozwalała ścigać z urzędu wypowiedzi "niezgodne z prawdą historyczną". Wywołała ona wówczas największy od lat polsko-izraelskiego kryzys dyplomatyczny. Pomijając niefortunny czas jej ustanowienia, strona Izraelska odczytywała ów nowelizację m.in. jako możliwość karania świadectw ocalałych z zagłady.

Wymiany politycznych deklaracji oraz kolejne wypowiedzi sprawujących w Polsce władzę w kwestii stosunków z Izraelem obnażają niemoc, brak przygotowania, pomysłów, umiejętności, czy są jedynie próbami ukrycia chaosu, niezdolności, a czasem po prostu złej woli, bądź inaczej - potrzeby zaklinania faktów.

W nieporadnych wymianach zdań pojawiają się również oskarżenia i osądy, które są zupełnie karygodne i tragiczne w swym kontekście, jak choćby wspomniana tu rozmowa z prof. A. Zybertowiczem, uzasadniającym niechęć współczesnych Żydów do Polaków wstydem za bierność w czasie Holokaustu. Czy wytwory Patryka Jakiego skarżącego się na "wrobienie Polaków w Holokaust", które rzekomo były początkiem prób "wrobienia nas we wszystko".

Autor daje głos również stronie Żydowskiej, nie ukrywa bulwersujących wypowiedzi tamtejszych polityków, opowiada o żalach Izraelitów oraz o obrazie Polski, jaki mają młodzi ludzie przybywający do naszego kraju na coroczne pielgrzymki, zwane przez niektórych "cmentarnymi pod...

Jacek Tacik " Jak nie lubić Żyda?"

Jak łatwo jest skiksować zagłebiając się w poszukiwaniu prawdy historycznej? Gdzie znajduje się granica prawnej odpowiedzialności za jej negowanie bądź zniekształcenie? Ile szkody mogą wyrządzić świadomie lub tylko przypadkowo wypowiedziane słowa? Jak reagować na wypowiedzi osób pojawiających się na politycznej mapie, które dla pięciu minut sławy, gotowe są zagrać na najniższych ludzkich instynktach ?

Na te, i wiele jeszcze innych pytań odpowiedzi poszukuje Jacek Tacik, dziennikarz i reporter. Podróżując po Polsce, Izraelu, ale również spoglądając na inne kraje, bierze pod lupę zamieszanie, jakie powstało w stosunkach dyplomatycznych podczas uchwalania nowelizacji ustawy o IPN i zagłębia się w stosunki polsko–żydowskie oraz polsko–izraelskie. Zarówno współczesne, jak również te, których celem jest odświeżenie wspomnienia Zagłady w świadomości kolejnych pokoleń Polaków i Żydów.

I tak na szali historii stosunków polsko–żydowskich znalezienie odpowiednio wyważonego doboru słów i polityka dyplomacji, ciągle nie potrafią złapać równowagi z polityką pamięci, która co jakiś czas mącona jest przez pojawiające się na arenie politycznej jednostki bądź grupy wpływów.

Kiedy i czy w ogóle możliwe będzie wygaszenie co jakiś czas zaostrzających się konfliktów w stosunkach polsko–żydowskich oraz polsko–izraelskich? Spotkanie się gdzieś pomiędzy obiema narracjami? Wspólne patrzenie na przyszłość, a nie tylko oglądanie...