Opinia na temat książki Inkub

W końcu przeczytałam słynnego "Inkuba" autorstwa Artura Urbanowicza. Powieść ta kusiła mnie odkąd została wydana, ale ciągle było mi z nią nie po drodze, albo przerażała mnie ta ilość stron, bo liczy ona aż 750 stron. Inkub to powieść z gatunku horror, ale ja bym pod tą kategorię raczej jej nie przypisała, bardziej był to kryminał z wątkiem nadprzyrodzonym.

Czytałam te wszystkie zachwyty nad książką i w trakcie czytania zastanawiałam się nad czym tak wszyscy się ekscytują. Dla mnie ta historia była przeciętna. Fabuła sama w sobie była ciekawa, mroczna, wciągająca o tajemnicza jednak jej powolna akcja i zbyt wiele niepotrzebnych opisów do mnie nie przemawiało. Momentami było ciekawie, ale sporo było też opisów, które mnie nudziły. Książka podzielona jest na dwie linie czasowe - przeszłość i teraźniejszość, a co za tym idzie sporą ilość bohaterów. Akcja powieści toczy się na Suwalszczyźnie oraz w małej wsi Jodoziory. Miejsce idealnie pasowało do całej tej historii. Mała wieś, kilku mieszkańców i zamknięty domek do którego nie można się dostać. Historia z przeszłości była bardzo ciekawa od momentu pojawienia się Pani Oś, od tego czasu we wsi zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Historia z teraźniejszości była początkowo mniej wciągająca, a główny bohater Vytautas był bardzo irytujący. Najciekawiej zrobiło się jeszcze pod koniec, gdy wszystkie elementy zaczęły się łączyć w jedną logiczną całość.

W trakcie czytania nie czułam żadnego napięcia ani dreszczyku emocji. Było to moje 3 spotkanie z twórczością autora o uważam, że Gałęziste i Paradoks były zdecydowanie najlepsze. #inkub poprzez swój mroczny klimat nadaje się na te długie jesienne wieczory.