Opinia na temat książki Igrając z ogniem

Skrzypaczka Julia Ansdell w małym antykwariacie kupuje nuty niezwykłego walca. Gdy po powrocie do domu zaczyna go grać, coś dziwnego zaczyna się dziać z jej trzyletnią córką. Julia twierdzi, że walc wywołuje agresję u jej córeczki, ale nikt jej nie wierzy. Postanawia prześledzić historię pochodzenia nut.

Tess Gerritsen pokochałam dzięki serii o Rizzoli i Isles. I chyba tej serii nic nie przebije. Chociaż „Igrając z ogniem” dobrze mi się czytało, to nie jest do końca to co lubię w twórczości autorki.

W książce poznajemy historię Julii, która chce sprawdzić czy faktycznie walc, spowodował, że jej trzyletnia córeczka stała się agresywna. Ciekawy pomysł na fabułę, ale ostatnie wydarzenia, nie do końca mnie przekonały.

A druga historia to losy Lorenzo, żyda żyjącego w Wenecji w okresie wojny. I przyznam szczerze, że jego historia bardziej mnie zafascynowała, zaciekawiła.

Książkę czytało mi się dobrze, ale nie zrobiła na mnie jakoś dużego wrażenia. Chyba będzie ciężko, aby inne książki autorki zachwyciły mnie tak bardzo jak seria o Rizzoli i Isles 🤷🏻‍♀️