Do książki zostały dodane 9 cytatów przez:
“Siedział nieruchomo i wpatrywał się w jeden punkt. Wyglądał, jakby znajdował się daleko stąd i zapewne tak było. Nie odezwał się do nikogo ani słowem, bo był zbyt pogrążony we własnych myślach. Musiałam przyznać, że trochę się o niego martwiłam, ponieważ nigdy nie widziałam go w takim stanie. Zawsze miał coś do powiedzenia i musiał rzucić jakiś komentarz. A teraz po prostu milczał. Wiedziałam, że Kylie dużo dla niego znaczyła, byli razem dwa lata. Jednak nie sądziłam, że aż tak się przejmie jej powrotem.”
“Przeniosłam spojrzenie na Archera i Briana, którzy wbiegali na boisko skacząc na siebie nawzajem i krzycząc. Oczywiście wszystkie spojrzenia przeniosły się na kapitana, a cheerleaderki zaczęły podskakiwać i wymachiwać pomponami. Parsknęłam pod nosem, kiedy brunet puścił do nich oczko, na co one zaczęły mamrotać między sobą.”
“Nagle chłopak uniósł głowę i jakimś nieszczęśliwym trafem złapał moje spojrzenie. Uśmiechnęłam się zawadiacko, po czym pokazałam mu środkowy palec. Archer pokręcił głową rozbawiony zrobił to samo. Odwrócił się jednak szybko, ponieważ zawołał ich trener. Zaśmiałam się pod nosem i wygodniej usadowiłam na plastikowym siedzeniu.”
“Zerknęłam w bok, gdzie moi przyjaciele uśmiechali się jak głupi. Zmarszczyłam brwi. - No co? - Nic-odpowiedzieli razem.”
“Jestem charyzmatyczny? - Wzdrygnęłam się, kiedy usłyszałam szept Archera tuż nad uchem. Uniosłam kącik ust, odwracając się do niego. Chłopak uśmiechał się zawadiacko, przechylając głowę w bok. - Nie. Bardziej narcystyczny i nieznosny - sarknęłam, przez co chłopak prychnął. - Tak uwazasz? - Jego uśmiech poszerzył się bardziej, co nie zwiastowało niczego dobrego. Ułożył dłonie na dole moich pleców, niebezpiecznie blisko tyłka, a mnie przeszły ciepłe wibracje. Uwielbiałam jego dotyk. - Tak.”
“Mhm. - mruknął, wsuwając twarz w moje włosy. Zaciągnął się moim zapachem. Gdy się odsunął, uśmiechał się uroczo, a ja poczułam ukłucie w sercu - Ładnie pachniesz. - Mango. - Mam szampon o zapachu mango. - Wiem”
“Archer uniósł kącik ust, podczas gdy ja uśmiechnęłam się lekko. Noah, nawet na nas nie patrząc, zaczął zmierzać w kierunku drzwi. Kiedy już miał pociągnąć za klamkę, zatrzymał go głos Archera. - Jeśli jeszcze raz cię przy niej zobaczę, obiecuję, że na przeprosinach się nie skończy. Wyszczerzyłam się sama do siebie, gdy blondyn przytaknął, a następnie wyszedł z domu.”
“Odebrała! Cicho już bądźcie! - usłyszałam Scarlett po drugiej stronie, która chyba próbowała uciszyć chłopaków. - Tess, każdy się o ciebie martwił. Nie dawałaś znaku życia od kiedy, no wiesz... Ta akcja z Archerem. Gdzie jesteś? - Komórka mi padła - skłamałam. - Jestem w domu. - Jak to w domu? Dzwoniliśmy do Archera i mówił, że cię nie ma. - Jestem u siebie w domu, w tym prawdziwym - wytłumaczyłam.”