Thomas Hobbes (1588-1679) to jeden z najbardziej błyskotliwych, a jednocześnie najbardziej zapomnianych filozofów XVII wieku. Pamiętamy jego myśl zwłaszcza ze względu na znaczący wkład w rozwój idei społecznych i politycznych. Według Hobbesa władza powinna czerpać swe korzenie z racjonalnych decyzji jednostek zdeterminowanych, by stworzyć władzę suwerena i obrońcy, której ucieleśnieniem jest państwo. Obowiązek posłuszeństwa wobec tej najwyższej władzy wynika z warunków umowy społecznej ustanowionej i podpisanej przez te same jednostki. Paradoksalnie, scentralizowana i absolutna władza, w teorii Hobbesa pojawiająca się w figurze potwora Lewiatana, stanowi dla myśliciela najlepszą gwarancję wolności ludzi wobec samych siebie.