Książka prezentuje zbiór wypowiedzi tworzących rozległą mapę inspiracji myślą Jacques*a Derridy w obszarze historii sztuki. W tomie znajdujemy refleksję nad możliwościami, jakie otwiera dekonstrukcja przed teorią architektury i analizą dzieł sztuki dawnej, oraz przemyślenia dotyczące poszczególnych zagadnień: intertekstualności obrazu, statusu malarskiego śladu i strategii badań feministycznych. Autor Prawdy w malarstwie pojawia się tu również jako inicjator pracy pojęciowej związanej z terminami granicy, rysu, ramy w rozmaitych kontekstach znaczeniowych - od pejzażowego horyzontu po definicję krytyki artystycznej - wyłaniając pytanie o linię między obcością a tym, co zawłaszczone. Istotnym aspektem opracowania jest też próba otwarcia problematyki dekonstrukcji na zjawiska współczesne, m.in. konfrontacja teorii z doświadczeniami płynącymi z aktualnej praktyki artystycznej i muzealniczej w Polsce.