Jadowita, cyniczna i obrazoburcza powieść, odwołująca się do twórczości Michela Houellebecqa, Thomasa Bernharda oraz Louisa Celine?a.
?Historia mojego upadku? to tragikomedia, której bohater peregrynuje tyleż w przestrzeni, co w czasie, między Lublinem a Łodzią, między matką, siostrą a byłą żoną, między teraźniejszością a przeszłością. To historia obsesji przenoszonych jak choroba genetyczna, z pokolenia na pokolenie, z ojca na syna, z rodziców na dzieci. A jednocześnie opowieść o więzach, które łączą bohaterów niejako wbrew nim samym, więzach utrwalanych przez pamięć o żalu i własnej winie.
W groteskowym monologu kalumnie rzucane na polskość i Kościół, feminizm i służbę zdrowia sąsiadują z ponurą wiwisekcją rodzinnego szaleństwa, a dosadnej drwinie nieodłącznie towarzyszy melancholia.
Grzegorz Krzymianowski (ur. 1977)
Pisarz prowincjonalny, niepraktykujący polonista, praktykujący i doświadczony czarnowidz. Prozaik i eseista. Drukował w ?Dekadzie Literackiej?. ?Historia mojego upadku? jest jego debiutem książkowym.
?Historia mojego upadku? to tragikomedia, której bohater peregrynuje tyleż w przestrzeni, co w czasie, między Lublinem a Łodzią, między matką, siostrą a byłą żoną, między teraźniejszością a przeszłością. To historia obsesji przenoszonych jak choroba genetyczna, z pokolenia na pokolenie, z ojca na syna, z rodziców na dzieci. A jednocześnie opowieść o więzach, które łączą bohaterów niejako wbrew nim samym, więzach utrwalanych przez pamięć o żalu i własnej winie.
W groteskowym monologu kalumnie rzucane na polskość i Kościół, feminizm i służbę zdrowia sąsiadują z ponurą wiwisekcją rodzinnego szaleństwa, a dosadnej drwinie nieodłącznie towarzyszy melancholia.
Grzegorz Krzymianowski (ur. 1977)
Pisarz prowincjonalny, niepraktykujący polonista, praktykujący i doświadczony czarnowidz. Prozaik i eseista. Drukował w ?Dekadzie Literackiej?. ?Historia mojego upadku? jest jego debiutem książkowym.