Pierwsza w Polsce historia literatury bizantyńskiej jest czymś więcej niż tylko pobieżnym przeglądem piśmiennictwa greckiego z lat 527–1453. Autor uwzględnia różne działy piśmiennictwa bizantyńskiego: literaturę piękną, historiografię, hagiografię, kronikarstwo, epistolografię, piśmiennictwo teologiczne, filozoficzne, medyczne, matematyczne czy medyczne. Książka zawiera też wykaz cesarzy bizantyńskich w omawianym okresie.