Gesta Danorum. Dzieje Duńczyków

Gesta Danorum – średniowieczna kronika historii Danii. Gesta Danorum (dosł. „Czyny Duńczyków”) zostały zapisane przez Saxo Gramatyka w języku łacińskim w 16 tomach. Dzieło to stanowi największe osiągnięcie średniowiecznej literatury duńskiej. Kronika powstała z polecenia duńskiego biskupa Absalona. Prace nad kroniką zaczęły się w roku 1185, a ostatnia księga została ukończona prawdopodobnie po roku 1222. Gesta... opisują historię duńską (i momentami szerzej – nordycką) od około roku 600 p.n.e do późnego XII wieku. Szesnaście ksiąg można podzielić na dwie części: Księgi I do IX: dzieje staronordyckie. Księga IX kończy się wspomnieniem Gorma Starego, pierwszego udokumentowanego władcy Danii, księgi X do XVI: historia średniowieczna. Księga XVI kończy się na pierwszych latach panowania króla Kanuta VI. Ostatnie trzy księgi Gesta Danorum opisują podbój Rugii i Pomorza Zachodniego przez Danię. 'Gesta...' zawierają również jeden z nielicznych opisów świątyni pogańskiej, pogańskich obrzędów i posągów bóstw słowiańskich. Saxo opierał się w swym opisie na relacjach naocznych świadków, w związku z czym jego dzieło jest pierwszorzędnym źródłem do dziejów Słowiańszczyzny Zachodniej XII wieku. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Gesta_Danorum)