Kasi wiersze są wyważone, wersy swobodnie płyną, środki poetyckiego wyrazu stonowane. I ta głęboka szczerość, spokojne snucie, bez egzaltacji, o co łatwo w tego typu poezji. Ale największym atutem jest intymność: to jak rozmyślanie w samotności, snucie myśli dla samej siebie. To kwintesencja rozważań na progu życia i śmierci. Perełka! I siła emocjonalnego oddziaływania. Brawo! (Wacława Konieczny)