Generałowie. Niewygodna prawda o polskiej armii

Polska armia na przestrzeni ostatnich lat w opinii generałów, którzy z niej odeszli.

Czytam niektóre recenzje tej książki i oczy przecieram, np. „Jeśli dobrze rozumiem ton przewodni płynący z wypowiedzi Panów Generałów, to dotychczas w armii było dobrze, wszystko funkcjonowało jak należy, czasem tylko coś wymagało drobnej kosmetyki ale po decyzjach obecnych włodarzy MON-u, nagle nastąpił "ARMAGEDDON" i równia pochyła - zaiste ciekawa teza.” „Każdy wywiad sprowadza się do bardziej lub mniej zakamuflowanego stwierdzenia, że minister A. Macierewicz to największe zło chodzące po świecie” – trzeba naprawdę dużo złej woli, aby w ten sposób ocenić tę książkę.

Bo Macierewicz i Misiewicz wobec wszystkiego, co tu o armii napisano, to tylko wisienka na torcie. Dużo miejsca poświęcono temu, co stało się z polską armią w latach 90 i jakie tego konsekwencje ponosimy do dziś: „nasza armia jest ciągle daleka od doskonałości. Ostatnie 20 lat mocno ją poobijało. Przez lata nie było na nią pomysłu. Nie było pieniędzy. Politycy likwidowali dywizję po dywizji. (…) W 1989 mieliśmy 15 w pełni ukompletowanych dywizji. Do dziś przetrwały tylko trzy i to będące cieniami tych z dawnych lat” (M. Cieniuch). Owe cięcia miały swoje tragiczne skutki w systemie szkolenia pilotów (jest o tym sporo), w wyposażeniu armii (przykład nieprzygotowanych misji), a także w sprawach trywialnych, ale elementarnych, jak likwidacja stołówek (pyta Ćwieluch retorycznie, czy na wojnie, jak obecnie na ćwi...