Problematyka badań przedstawionych w książce ogniskuje się wokół Żołnierzy Niezłomnych jako wzorów osobowych w wychowaniu do dojrzałości. Weronika Juroszek wybrała postać Augusta Emila Fieldorfa „Nila” – jednego z najbardziej znanych i podziwianych Żołnierzy Niezłomnych, generała brygady Polskich Sił Zbrojnych, organizatora i dowódcę Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Fieldorf był wybitnym patriotą, który każdego dnia ryzykował swoim życiem, ratując rodaków przed okrucieństwem niemieckiego okupanta. Po wojnie, w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia, został skazany przez komunistów na karę śmierci przez powieszenie. W trakcie brutalnego śledztwa i procesu nie wydał żadnego ze swoich współpracowników i zdecydowanie odmawiał współpracy z komunistycznymi władzami PRL.
Celem badań było wykazanie, że Fieldorf jest wzorem osoby dojrzałej. Analizy postaci i działalności „Nila” autorka dokonała na gruncie psychopedagogicznym, odwołując się do jego biografii z wykorzystaniem koncepcji dojrzałej osobowości stworzonej przez ks. prof. Zdzisława Chlewińskiego. Główny problem badawczy sformułowała następująco: Na ile generał August Emil Fieldorf „Nil” może zostać potraktowany jako wzór osoby dojrzałej w świetle psychologicznej koncepcji dojrzałej osobowości autorstwa Zdzisława Chlewińskiego?
Chlewiński – psycholog, ksiądz, wieloletni wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II – tworząc swoją koncepcję, nawiązał do badań znanego amerykańskiego psychologa Gordona Allporta i potraktował dojrzałość w kategoriach aksjologicznych, jako wartość, a więc coś, ku czemu warto przez całe życie zmierzać. Chlewiński zakładał, że dojrzałość to trwający przez całe życie proces stawania się coraz bardziej sobą, dzięki czemu człowiek rozwija się w sposób niepowtarzalny, przyjmując odpowiedzialność za własne życie. Przejawia się to osobowym stosunkiem do drugiego człowieka, autonomią i rzetelnym wglądem w siebie. Dojrzałość „Nila” charakteryzującą się wymienionymi cechami Weronika Juroszek poddała analizie, rozpoczynając od okresu dorastania, młodości (wczesnej dorosłości) poprzez średnią dorosłość aż do śmierci w wieku 58 lat. Takie ujęcie pozwala na ukazanie dynamiczności formowania się dojrzałości i potwierdzenie, że jest to proces trwający całe życie.
Rezultaty przeprowadzonej analizy wykazały, że generał Fieldorf jest wzorem osoby dojrzałej. Na każdym etapie życia w stopniu doskonałym przejawiał personalistyczny stosunek do ludzi. Traktował drugiego człowieka jako najwyższą wartość (samą w sobie), co wyrażało się w ofiarnym niesieniu pomocy w trudnych sytuacjach. Zarówno wobec rodziny, jak i podległych mu żołnierzy oraz współtowarzyszy niedoli w łagrze, a potem w więzieniu zawsze był troskliwy.
Generał August Emil Fieldorf „Nil” jawi się również jako wzór człowieka autonomicznego w myśleniu i działaniu. Już w okresie adolescencji podejmował działania samodzielne. Jego plany życiowe, szczególnie realizowane w ramach Kedywu, a później organizacji niepodległościowej „Nie”, miały charakter twórczy, prospołeczny i dalekosiężny. „Nil” charakteryzował się odwagą i silną wolą. Urzeczywistniał wartość wolności, potwierdzając, że nawet w skrajnie wyniszczających warunkach można pozostać wewnętrznie niezależnym. Pokazał, że człowiek może nieustannie wybierać wolność i że nikt, nawet w więzieniu, nie może mu jej odebrać.
Fieldorf jest również wzorem osoby mającej rzetelny wgląd w motywy swoich decyzji i wyborów. Był zawsze autentyczny, stronił od zakłamania, fałszu, pozerstwa. Do końca swoich dni zdecydowanie bronił prawdy i odmawiał współpracy z władzami Polski Ludowej. Nie ugiął się nawet w obliczu wyroku śmierci. W całożyciowej postawie Fieldorfa istniała całkowita zgodność między głoszonymi przez niego wartościami a podejmowanymi działaniami.