Niniejsza książka poświęcona jest systemowi politycznemu Francji V Republiki w szczególnym politycznym układzie koabitacji, w trzech jej okresach (1986-1988, 1993-1995, 1997-2002). Zawiera podsumowanie niezwykle ważnego i interesującego rozdziału w historii politycznej tego kraju, kiedy to w warunkach współistnienia Prezydenta Republiki oraz większości w Zgromadzeniu Narodowym, reprezentujących odmienną orientację polityczną, mieliśmy de facto do czynienia z systemem rządów gabinetowych lub szefa gabinetu. W owym czasie wyjątkowo „litera” Konstytucji z 1958 r. była zasadniczo respektowana w praktyce politycznej: rząd przestał być „rządem prezydenta” i nie odpowiadał przed szefem państwa, lecz na czele z premierem „określał i prowadził politykę Narodu” (art. 20 Konstytucji) w większości jej dziedzin. Analiza nie została zawężona do ujęcia prawnoustrojowego, gdyż uwzględnia niezwykle istotny wpływ czynników pozakonstytucyjnych na funkcjonowanie ustroju politycznego V Republiki Francuskiej. W opracowaniu położono akcent, z jednej strony na tekst Konstytucji z 4.10.1958 r. i jego literalną wykładnię, z drugiej zaś na „praktykę konstytucyjną”, czyli zastosowanie unormowań tego dokumentu w praktyce politycznej, a zwłaszcza na faktyczne relacje w łonie dwuczłonowej egzekutywy – jednolitej w warunkach spójności większości prezydenckiej i parlamentarnej lub podzielonej i nastawionej przeciwko sobie w politycznym układzie koabitacji.