Cytaty z książki "Firstlife. Pierwsze życie"

“Uczymy się, dorastając.”

“Póki jest życie, póty istnieje nadzieja.”

“Klepię się po brzuchu.
-No co? Mój zegar żołądkowy głośno tykał. Miałam ochotę zajść w ciążę spożywczą.”

“Najbardziej destrukcyjne bądź konstruktywne czyny mają swój początek w pojedynczej myśli. Zaś w ostatecznym rozrachunku pojedynczy czyn potrafi zdecydować o kierunku, w jakim będzie zmierzało nasze życie. I nasza śmierć.”

“Uczę się, rosnę w siłę... i zmieniam się. Co powinno pozostać niezmienne? Prawda. Prawda zawsze powinna być taka sama, powinna być podstawą, na której mogę się wesprzeć.”

“- Może uznajmy, że jesteś tylko tu i teraz. - Wskazuje tacę stojącą przed poduszką. - Oraz to ciasto czekoladowe, okej?
Ciasto?! CZEKOLADOWE?!
- Dawaj!!! - wydzieram się.
Owszem, jestem AŻ TAK łatwa.”

“Kiedy byłam mała i ktoś powiedział mi coś niemiłego, [mama] mawiała szeptem: "Ten człowiek cię nie nienawidzi, kochanie, on po prostu jeszcze nie wie, że cię lubi".”

“- Zaczynam myśleć - mówię - że "siła to potęga" powinno oznaczać, że zadaniem silnych jest obrona słabych, ponieważ silni nie zawsze są silni, a słabi nie zawsze są słabi. Każdy może się potknąć. I kiedy pewnego dnia się potkniesz, a na pewno się potkniesz, bez dwóch zdań, wtedy ktoś będzie musiał pomóc ci wstać. Czy znajdzie się ktoś taki? Czy może ustawi się kolejka tych, którzy będą chcieli skopać cię, póki leżysz?”