Książka składająca się z przeszło dwudziestu studiów, dokumentuje pionierski na polskim gruncie interdyscyplinarny projekt badawczy, skupiający badaczy kilku pokoleń i kilku środowisk naukowych (m.in.: J. Axer, M. Kalinowska, M. Borowska, L. Droulia, J. Ławski). Trudny do rozwikłania konglomerat kulturowych orientacji romantyków polskich - antyrosyjskiej i prołacińskiej, a zarazem wyraźnie filhelleńskiej - został wprowadzony w nowy obszar problematyki. W tej książce, inspirującej i otwierającej nowe perspektywy badawcze, filhellenizm został ukazany w wielości swoich kulturowych uwikłań oraz w swoich paradoksach, dotąd pomijanych w polskiej literaturze przedmiotu. Tom nie tylko uzupełnia istotną lukę w polskich badaniach problematyki filhelleńskiej, ale też proponuje jej interesujący, pojemniejszy model. Takie ujęcie pozwala przez pryzmat filhellenizmu spojrzeć w nowy sposób nie tylko na polski ethos romantyzmu i historii (uwzględniając choćby rolę greckiego przykładu dla kształtowania nowej formuły patriotyzmu), lecz także na dynamikę europejskiej kultury, rewindykując jej nowe obszary, dotąd niedocenione, niemniej jednak o pierwszoplanowym znaczeniu dla kulturowej tożsamości Europy.