Fantasmagoria

Poezja, choć nie jest modna, zwykle przykuwa naszą uwagę intensywniej niż proza. Dzięki niej na dłuższy czas możemy oddać się rozmyślaniom i oderwać od rzeczy zwykłych i doczesnych. Tylko poezja potrafi sprawić, że w sposób jednoznaczny i bezpośredni identyfikujemy się z podmiotem lirycznym.

Podczas czytania wierszy czujemy, jakby ich autor miał nas na myśli i pisał również o nas samych. Ten właśnie rodzaj uniwersalnych kryteriów spełniają treści zawarte w tomiku wierszy "Fantasmagorie" autorstwa Glorii Kuczory. Zbigniew Herbert, mając na myśli poezję, napisał: "Ale jeszcze pęta się we mnie złudzenie, że właśnie poezja jest próbą narzucenia odrobiny ładu i stwarza możliwość komunikowania się z ludźmi za pomocą zapisanego wzruszenia".

Uczucia tkwią w każdym z nas. Podobnie jak emocje, myśli i wyobrażenia. Gdy szukamy kontaktu z drugim człowiekiem, napotykamy wiele przeszkód i barier, które utrudniają nam nawiązywanie satysfakcjonujących relacji. Często wydaje się nam, że dzielą nas tak ogromne różnice, że nie jesteśmy w stanie ich w żaden sposób pokonać.

Poezja taka jak ta, z którą mamy do czynienia w "Fantasmagoriach" Glorii Kuczory, pokazuje, że mogą łączyć nas podobne uczucia i emocje. Sprawy, z którymi stykamy się każdego dnia, możemy przeżywać i interpretować na wiele sposobów. Dobrze jest pamiętać jednak o tym, że wszyscy jesteśmy ludźmi i ważniejsze od tego, co nas dzieli, jest to, co mamy ze sobą wspólnego.

Wiersze Glorii Kuczory pomagają nam obiektywnie się temu przyjrzeć i lepiej zrozumieć otaczającą nas rzeczywistość. Bezpretensjonalnie i z właściwą sobie lekkością dostarcza nam odrobiny magii i różnorodnych tematów do rozmyślań.