Monografia podejmuje kwestie związane z przekładem formy graficznej i warstwy brzmieniowej tekstów literackich, a zatem tym, co stanowi rodzaj warstwy zewnętrznej utworów. Autorka w przystępny i przekonujący sposób porusza aspekty języka, posługując się bogatym materiałem badawczym przybliżającym specyfikę przekładu „tego, co na powierzchni" tekstu, czyli brzmienia i pisowni. Przeanalizowany materiał stanowią różnorakie teksty autorów polskich i niemieckojęzycznych w przekładzie na język – odpowiednio – polski lub niemiecki. Spośród autorów polskojęzycznych spotkamy pisarzy i poetów, takich jak: Jan Brzechwa, Witold Gombrowicz, Manuela Gretkowska, Zbigniew Herbert, Stanisław Lem, Antoni Libera, Stanisław Młodożeniec, Jan Andrzej Morsztyn, Jerzy Pilch, Jerzy Szaniawski, Wisława Szymborska, Olga Tokarczuk, Julian Tuwim, Jan Twardowski, Emil Zegadłowicz. Oryginały niemieckojęzyczne pochodzą spod pióra tak znanych literatów, jak: Max Frisch, Günter Grass, Ernst Jandl, Janosch, Elfriede Jelinek, Thomas Mann, Fritz Riemann, Christoph Schönborn czy Patrick Süßkind. Wybrane teksty stanowią podstawę dla egzemplifikacji wyzwań, przed jakimi stali tłumacze literatury. Książka dla wszystkich, których ciekawi warsztat tłumacza, praca nad literą i poetyka przekładu. • Omawia liczne zabiegi literackie wpływające na ukształtowanie brzmieniowe tekstu, jak również zjawiska z poziomu grafii i tzw. grafostylistyki, które traktowane są jako konstytutywne elementy dzieła literackiego, służące współtworzeniu sensu. • Zawiera przykłady analizy przekładu literackiego podbudowanej solidną wiedzą językoznawczą. • Ukazuje strategie rozwiązania problemów przekładowych pozwalające re-kreować w przekładzie formę organizacji brzmieniowej oraz formę zapisu, zgodnie z pełnioną funkcją. • Analizuje przykłady zaczerpnięte z literatury polskiej i niemieckiej, jednak skorzystać z niej mogą również osoby zajmujące się na co dzień inną parą języków. • Porusza problematykę rzadko obecną w literaturze przedmiotu - zagadnienia semiotyki. W kontekście przekładu rozróżnia ikony, indeksy i symbole, poddaje dyskusji arbitralność znaków, porusza się pomiędzy konwencjonalizmem a ikonicznością. • Uzupełnia dotychczasową refleksję o liczne przykłady najnowszych przekładów. Książka skierowana jest do studentów kierunków filologicznych, młodych adeptów przekładu, badawczy przekładu, językoznawców i literaturoznawców, ale też praktykujących tłumaczy oraz szerokiego grona odbiorców zainteresowanych literaturą piękną i przekładem.