Europejska Agencja Obrony w systemie współpracy przemysłowo-obronnej w Europie

Celem proponowanej publikacji jest opis i krytyczna analiza historii powstania, form działalności oraz zadań stawianych Europejskiej Agencji Obrony (EDA); ocena innowacyjności tej relatywnie nowej instytucji europejskiej w świetle dotychczasowych doświadczeń współpracy przemysłowo-obronnej w Europie oraz ocena perspektyw jej dalszego rozwoju. EDA jest jedną z najważniejszych inicjatyw wynikających ze Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) Unii Europejskiej a szczególnie tej jej części, która jest podstawą unijnej Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO). W tym szerszym kontekście unijnej polityki bezpieczeństwa i obrony, EDA jest próbą stworzenia instytucji, której celem jest lepsza koordynacja europejskich inwestycji obronnych i związanych z tym zakupów sprzętu wojskowego przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, bardziej efektywne wsparcie europejskiego przemysłu obronnego, europejskich łańcuchów dostaw militarnych i europejskiego potencjału technologicznego w dziedzinie obronności. Potrzeba wzmocnienia europejskiego potencjału obronnego stała się oczywista w wyniku kryzysu bałkańskiego, zagrożeń terrorystycznych oraz operacji militarnych krajów europejskich u boku Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie i w Afganistanie na przestrzeni ostatnich 25 lat. Operacje te pokazały dość jednoznacznie ograniczenia militarne krajów europejskich, słabość europejskiego przemysłu zbrojeniowego oraz szybko rosnącą przewagę technologiczną Stanów Zjednoczonych. [?] Podstawową tezą proponowanej publikacji jest założenie, że EDA ma potencjał, aby stać się nową jakością we współpracy przemysłowo-obronnej w UE i częściowo posiada zaplecze polityczne potrzebne do realizacji tego potencjału. Drugą tezą jest jednak twierdzenie, że pomimo to Agencja nie jest w stanie spełnić pokładanych w niej nadziei integracyjnych. Proponowana monografia pokazuje więc potencjalną rolę EDA jako katalizatora głębszej i bardziej efektywnej europejskiej integracji w dziedzinie przemysłowo-obronnej, jak i różnorodne problemy natury technicznej i decyzyjnej, której stoją na przeszkodzie europejskiej współpracy przemysłowo-obronnej. Z recenzji profesora Stefana Markowskieg