Ethos rycerski i jego odmiany

Tak się składa, że Maria Ossowska jest autorytetem w kwestiach historii etyki i moralności (między innymi, bo zainteresowania miała o wiele szersze), a "Etos rycerski" to bardzo ważna praca w jej dorobku, ukazująca niezwykle istotne czynniki postępowania i ich przemiany w czasie. Nie wiem, na jakiej podstawie don_Franacesco tak ostro się wypowiada przeciwko tej książce, ale sprawia to wrażenie niezbyt wiarygodne. Może powinno się najpierw postudiować nieco historię etyki i socjologię moralności, zanim się zacznie ferować wyroki. A o tym, że zbroja rycerska mogła ważyć kilkadziesiąt kilogramów, wiem nawet ja (ze szkoły, zapewne).

Nie ukrywam, że bardzo się na tej książce rozczarowałem. Została mi polecona przez nauczyciela języka polskiego jako lektura obowiązkowa. Otóż muszę powiedziec, że autorka nie ma zielonego pojęcia o mentalności ludzi średniowiecza, nie jest zupełnie zapoznana z podstawowymi informacjami w niektórych dziedzinach (vide "zbroja rycerza ważyła 80kg" - gratuluje rycerzom, którzy w czymś takim by chodzili). Ogólnie nie polecam - za to namawiam do zapoznania się z pozycją "Rycerze i Rycerskośc" autorstwa Richarda Barbera.

Zbroja rycerska (obojętnie w jakim okresie historycznym) nie ważyła nigdy 80 kilogramów. Spróbuj w czymś takim chodzić nie wspominając walki. Jestem z bractwa rycerskiego więc Twoja szkoła tutaj nie jest wiedzą porównywalną (bez urazy). Jak dla mnie Maria Ossowska wie o moralności, socjologii tamtejszych ludzi ale brakuje jej praktycznego obycia z tematem średniowiecza i pewnej tamtejszej codzienności

Bardzo dobra praca, szczególnie dla filologa zajmującego się etosem rycerskim. Pani profesor umiejętnie przedstawia dzieje ideału, wyprowadza jego archetyp i opisuje jego późniejsze inspiracje. Może dla historyka ta praca jest zbyt ogólnikowa, ale dla literaturoznawcy to kopalnia wiedzy.