Emilian Kamiński. Reżyser marzeń

Pan Emilian był taką ciepłą osobą, na podstawie jego postaci w serialu odbierałam go jako pozytywną i zawsze skórą do pomocy innym osobę.

Dzięki tej książce możemy jeszcze lepiej poznać tego Aktora nie tylko z wywiadu, który przeprowadziła z nim autorka książki, ale też ze względu na wspomnienia, które zostały opisane w niej.

Wspomnienia bliskich mu osób, jak np. jego siostra - Pani Danuta Kamińska, opowiedziała jakim troskliwym był bratem, który zawsze dbał o swoją rodzinę.
Pani Krystyna Janda opowiedziała jakim fajnym był kolegą i współpracownikiem, jak bardzo potrafił się zaangażować w wykonywaną pracę.
A także jego żona Justyna Sieńczyłło, syn, który przejął Teatr oraz wielu innych aktorów teatralnych, serialowych i reżyserów wypowiedziało się bardzo pozytywnie o Panu Emilianie Kamińskim.

Ta książka pokazała, że Pan Emilian do końca był uśmiechnięty i pomocny innym, i nie obnosił się ze swoją chorobą, co w wyniku jego śmierci przysporzyło wielu spory szok.

Ciekawie się czytało tę książkę, tak jakby Pan Emilian siedział obok mnie i opowiadał o swoim życiu. To był fantastyczny człowiek, który spełnił swoje wielkie marzenie o zbudowaniu swojego teatru. Pokazał, że warto nie tylko mieć marzenia, ale także je spełniać 🤎.
Dodatkowo zdjęcia, które zostały zamieszczone w książce jeszcze lepiej przybliżają do Pana Emiliana i wywoływały u mnie uśmiech 😊.

Polecam tę książkę, zdecydowanie polecam 👌🏻🤎.

Bardzo się ucieszyłam, gdy książka "Emilian Kamiński. Reżyser marzeń" wpadła w moje ręce. Dlaczego? Bo od wielu lat podziwiam Pana Emiliana za jego kunszt aktorski. Obserwowałam jego walkę o teatr Kamienica, widziałam że jest to bardzo skromny a zarazem serdeczny człowiek.
Dzięki tej książce nie dość, że potwierdziłam swoje przypuszczenia, to jeszcze dowiedziałam się wielu innych rzeczy.
Pan Emilian to mężczyzna, który szanował kobiety, uważał je za lepsze od mężczyzn. Kochał zwierzęta, przygarniał te niechciane. Jego miłością były drzewa. Potrafił przeczuć pewne sutuacje, kilka razy uratował czyjeś życie... Potrafił wysłuchać, doradzić, bezinteresownie pomóc.
Tacy mężczyźni to już gatunek wymierający.
Książka to zapis ostatniego wywiadu jakiego udzielił przed śmiercią, przeplatana wypowiedziami i wspomnieniami osób mu bliskich, żony, syna, siostry, przyjaciół, współpracowników, których traktował jak rodzinę. Cudowne zdjęcia i przepiękna okładka to taka wisienka na torcie.

Warto mieć ją w swojej biblioteczce.