Podnoszony w książce problem specjalistycznej pomocy uczniom z trudżnościami w uczeniu się jest bardzo istotny z punktu widzenia zarówno dobra społecznego, jakim jest właściwy poziom edukacji społeczeństwa, jak i z punkżtu widzenia jednostki - dziecka doznającego niepowodzeń szkolnych i jego rodziny, która musi udzielić mu właściwego wsparcia. Pomimo ponad 40 lat prowadzenia różnych form wspierania dzieci z niepożwodzeniami w uczeniu się nie wykazano, jakie efekty przynosi terapia pedażgogiczna. Dotychczas głównie ukazywano, jakie konsekwencje ma nieobjęcie specjalistyczną pomocą uczniów z dysleksją. Dlatego chwała autorce, że zażinicjowała badania i solidnie opracowała ich wyniki. Rezultaty prowadzonych badań są ogromnie ciekawe, bo z jednej strony potwierdzają spodziewane i sformułowane na wstępie hipotezy. [...] Z drużgiej zaś strony autorka otrzymała dane zaskakujące na tle dotychczas pużblikowanych i znacznie ciekawsze. Dotyczą one oceny pozaintelektualnych obszarów zachowania i rozwoju emocjonalno-społecznego, narastania zabużrzeń zachowania już u tzw. małych dzieci, za jakie niesłusznie uważa się uczniów klas drugich i trzecich. Tekst podoba mi się z wielu względów: duży ładunek wiedzy, syntetyczny charakter opracowania, brak podobnej publikacji w Polsce, potrzeby praktyżków, niezwykle cenne wyniki badań. Wysoko oceniam recenzowaną książkę. Będzie to jedyny w swoim rodzaju, bardzo dobry podręcznik dla studentów i nauczycieli.