Autorka analizuje problematykę artystycznej twórczości dzieci, ujawnia zarazem własną wrażliwość artystyczną i talent badawczy, proponując udokumentowane wnioski i spostrzeżenia o charakterze ogólnopedagogicznym. Podjęty temat jest trudny nie tylko z uwagi na bogactwo literatury przedmiotu, ale też i na delikatność badanego materiału wymykającego się ścisłym i sprawdzalnym metodom badawczym. Autorka stara się uwzględnić oba te aspekty, dokumentując znajomość prac o pokrewnym tematycznie charakterze, koncentruje się jednak nade wszystko na eksperymencie, który nie bez przyczyny określa jako quasi-eksperyment o istotnych konsekwencjach edukacyjnych.