Echidna

Czasem pamięć jest przekleństwem

Czy pamięć jest dobra czy zła? Dla Mariki, to trudne pytania. Dziś żyją wciąż pamięta świat kaidy bogowie żyli wśród ludzi, choć czasy te to odległa przeszłość. Jednak, skoro nadal to pamięta może być ciężko o tym zapomnieć i ruszyć dalej, tym bardziej, że sama jest półboginią.

A raczej była półboginią. Obecnie jest zwyczajną policjantka w niewielkim miasteczku na wybrzeżu Maine. To spokojne i ciche miejsce, gdzie wszystko jest zwyczajne, banalne i nic się nie dzieje.

Jej życie Turks jest ułożone i spokojne. Może liczyć na ciasto i rady od dzielnicowego Gianni, wszyscy sąsiedzi się znają i panuje cisza i spokój. Brzmi idyllicznie, ale czy zawsze tak będzie?

Gdy jej drogi splatają się z selkie Ity wracają wspomnienia dawnej miłości, tajemnicze zdarzania. Tylko co wtedy? Co jest ważniejsze wspomnienia czy nowe życie, miłość czy przyjaźń?

Jeśli szukacie niebanalnej ksiąski to dobrze trafiliście. Mamy tu trochę zwyczajnego życia policjantki, trochę miłości, trochę magii i fascynujących relacji ze świata istot nie ludzkich. Postać Mariki polubiłam od razu, a całość jest bardzo interesująca, łatwo się wczytać w książkę i sprawia to przyjemność.

"Echidna" Agnieszki Szmatoły to ni powieść , ni zbiór opowiadań. Wydarzenia co prawda występują chronologicznie po sobie, jednak każdy rozdział dotyczy innej opowieści, a łączą go jedynie bohaterowie.

Marika Echidnas to pół kobieta, pół wąż. Żyje w świecie śmiertelników i nadnaturalnych tudzież mitologicznych postaci i wraz z partnerem z policji, Jordanem, rozwiązuje zagadki kryminalne.

Każdy rozdział to inna sprawa policyjna - a to zaskakująca śmierć, tu znów kradzież... futra. Niektóre z opowiadań były ciekawsze, inne mniej, ale ostatecznie połączyły się w opowieść o kobiecie, która tęskni za miłością.

Chyba nie podeszła mi forma tej książki. Przez to, że wydarzenia to tak naprawdę urywki, wycinki, wiele rzeczy niejako dzieje się poza sceną, nie potrafiłam przywiązać się do żadnego z bohaterów. Marika przez całą książkę wspomina ukochanego - a mnie on zupełnie nie interesował. Jedyne, kogo tak naprawdę polubiłam, to Jordana i Fey. Oni byli uroczy 🤭.

Również wątek utraty wspomnień, który chyba miał być tym najważniejszym, nie został przedstawiony dostatecznie wyraźnie. Ot, Marika co jakiś czas myśli o tym, że ceną za odrodzenie się na nowo i długowieczność jest utrata jakiegoś wspomnienia. Nigdy nie wie, jakie ono będzie i obawia się, że następnym razem zapomni ukochanego, ale… to tyle. Nie wywołało to u mnie emocji.

Takie poszatkowanie i przeskakiwanie między scenami moim zdaniem nie przysłużyło się tej książce, ale z drugie...

"Echidna" to świetna książka, która wprowadza do świata fantasy. Dla mnie tak dobrze znanego z książek Anety Jadowskiej. Widzę dużo podobieństwa między światem wykreowanym przez Agnieszkę Szmatołę i Anetę Jadowską. Pewnie dlatego tak przypadła mi do gustu ta książka.

Główną bohaterką "Echidny" jest Marika, która w dawnych czasach była półboginią, a w obecnych jest policjantką. Jest ona też tytułową echidną- w mitologii jest to zmiennokształtna kobieta. Jednak w co zmienia się Marika musicie doczytać sami. W książce pojawia się bardzo dużo innych mitologicznych postaci, np. selkie, kelpie czy syreny.

Książka jest podzielona na opowiadania, które są osobnymi wątkami kryminalnymi, które Marika wraz ze swoim partnerem Jordanem rozwiązują. Jednak każda z tych historii łączy się ze sobą w spójną fabułę.
Głównym wątkiem jest życie Mariki, a raczej jego fragment przedstawiony w książce. Dowiadujemy się m.in. tego, że boi się ona tego co przyniesie jej przyszłość, straciła swojego ukochanego - pewnego dnia odszedł. Boi się, że go zapomni, że znów wszystko będzie musiała zaczynać od początku. Poznaje Itę, zakochuje się i próbuje ułożyć siebie życie.

Podobała mi się "Echidna" podoba mi się ze względu na te wątki kryminalne i odniesienia mitologiczne. Jest to dla mnie bardzo ciekawe połączenie, bo i jedno i drugie uwielbiam.
Jest to idealna lektura dla osób, które kochają książki Anety Jadowskiej i Katarzyny Bereniki Miszczuk, a że sama uwielbiam h...

#echidna od @wydawnictwo_mieta (współpraca) to książka, która mogłabym zaliczyć do kategorii mojego #comfortreads

Niegroźne przestepstwa, kilka morderstw, lecz bez flaków i wielkiego rozlewu krwi, dużo emocji, uczuć i miłości. Wszystko to spięte przez tytułową bohaterkę - kobietę-węża, lokalną policjantkę.

Dużo tu też wątków miłosnych, które jak wiadomo - potrafią komplikować życie. Szczególnie jeśli w grę wchodzi zazdrość.

Lubię mitologię, więc bez namysłu sięgnęłam po tę historię. Sporo tu stworzeń nie z tego świata, ciekawostek o ich funkcjonowaniu, przedstawienia cech, które je charakteryzują.

Między wierszami znajdziemy tu kilka ważnych społecznie kwestii - depresję, chorobę alkoholową, samotność.

Warto dodać, że choć jest to spojna historia, każdy rozdział mógłby być osobnym opowiadaniem.

Ogromny plus za fajną kawiarnię. Z chęcią wpadłabym tam na jakąś ekstra kawkę. 😁

I najważniejsze, ta okładka...