Dziewiętnaście sekund

Tytuł tej książeczki jest tajemniczy i intrygujący , bo właściwie dziewiętnaście sekund to wcale nie tak mało i naprawdę wiele może się w tym czasie zdarzyć . Ale po kolei . Sandrine i Gabriel to para mieszkająca ze sobą od 25 lat , czyli niczym Stare Dobre Małżeństwo , chociaż małżeństwem nie są . Zaczynają zauważać zgodnie oboje że z ich związkiem nie dzieje się najlepiej . Że niby wszystko jest oki , ale coraz częściej ważniejsze jest dokończenie rozdziału książki , przeglądnięcie papierów przyniesionych z pracy , czy obejrzenie jakiegoś filmu , niż położenie się do łóżka w tym samym czasie . Wygasa więc i pożądanie . Autor pięknie opisuje jak to jeszcze czasami się udaje przed tą drugą osobą , a może przed sobą samym że jaka wielka szkoda , że ta druga osoba już śpi , albo że za późno już jest na seks , bo rano przecież trzeba wstać . Tak pomału to wszystko przestaje się kleić . Oboje więc postanawiają zainscenizować pewną grę . Dopracowują ją w najdrobniejszych szczegółach . Polegać ona ma na tym że , Gabriel ma przyjechać parę minut wcześniej metrem a Sandrine za dziewiętnaście sekund składem o nazwie '' Zeus '' . Ma być w trzecim wagonie na końcu . Jeśli będzie tam i wysiądzie , będzie to oznaczać że dadzą sobie jeszcze jedną szansę . Jeśli jej tam nie będzie , oznacza to koniec ich związku i wyprowadzkę Sandrine . To jest chyba najdłuższe dziewiętnaście sekund w życiu Gabriela . Stojąc dokładnie w tym miejscu gdzie ma się zatrzymać trzeci wagon , czeka i rozmyśla...

Krótka acz treściwa i bardzo wymowna. Zaledwie na kilkudziesięciu stronach skumulowanie tylu emocji, przekazanie szczątkowych informacji o osobach sobie nieznanych a połączonych wspólnym losem, bez przyszłości...
19 sekund, które miały zmienić czyjeś życie, zadecydować, co dalej i dramat rozgrywający się podczas zaledwie kilku minut rozstrzygający losy, już nie tylko tej pary, ale innych nieświadomych uczestników.
To trzeba przeczytać. Zaledwie 19sekund na podjęcie przez bohaterów decyzji i kilka chwil na zapoznanie się z tą historią.

Tą mającą niewiele ponad 130 stron powieścią zakończyłam mój czytelniczy 2021 rok. „Dziewiętnaście sekund” to powieść zmarłego w roku 2014 francuskiego pisarza, aktora i tłumacza Pierra Charrasa.

Historia zawarta w niniejszej opowieści jest mocno niejednoznaczna, a rozpoczyna się od pewnego, nazwijmy to umownie, eksperymentu, na jaki decydują się Gabriel i Sandrine, kiedy ich wieloletni związek dopada kryzys, a oni sami czują się w tej relacji mocno wypaleni.

Pierwsza część niniejszej historii trwa zaledwie tytułowe 19 sekund. Wbrew pozorom, jak się okazuje w tym krótkim czasie dzieje się bardzo wiele, a czytelnik ma szansę przyjrzeć się całemu spektrum różnorodnych postaci wraz z ich indywidualnym tokiem myślowym oraz wieloma życiowymi perypetiami.

W części drugiej Gabriel zmaga się z zaskakującymi dla niego samego tęsknotą i poczuciem pustki, które ujawniają się w wyniku wydarzeń z części pierwszej. Targające bohaterem uczucia i emocje mieszają się tutaj z przewrotnością i nieodwracalnością losu, której Gabriel właściwie do pewnego momentu nie dowierza…

Część trzecia natomiast jest swego rodzaju kumulacją traumy, która generuje potrzebę znalezienia odpowiedzi na wiele pytań, na które tak naprawdę nie ma właściwej, konkretnej odpowiedzi. W/w stan rzeczy popycha zaś bohatera do aktów zemsty, lecz czy przyniosą mu one jakiekolwiek ukojenie? Czy w którymś momencie nastąpi opamiętanie? Tego dowiecie się z kart książki.

Moim zdani...