Dziewczynka z balonikami

'' Dziewczynka z balonikami '' podziałała na mnie jak uzależniający narkotyk . Ponieważ ma tylko 176 stron i czyta się szybko , pochłonęłam ją w jeden dzień i jedną noc . Tak , noc , nie mogłam się od niej oderwać aż do rana . Napisana jest bardzo prostym stylem . Zdania proste , rzadko złożone , a często niemal tylko równoważniki zdań . Jakby ktoś na sucho bez żadnych ozdobników słownych opowiadał jakieś fakty . Relacja młodej , bo 27 - letniej Marleny Serafin z pobytu w niemieckim psychiatryku i z całego jej życia , niemal dokumentalna . Ze skąpych opowieści dziewczyny nie wyłania się pozytywny obraz jej rodziny . Marlena jest najmłodszym dzieckiem , jej ojciec jest dla pozostałej trójki rodzeństwa tylko ojczymem . Marlena mieszka w Niemczech od 10 lat , doskonale sobie radzi , pracuje , wynajmuje niewielkie mieszkanko zna kilka języków , w tym niemiecki perfekcyjnie . Ale dla matki zawsze jest '' głupia '' . Ależ mi się zaciskały pięści na tą matkę , matkę która nie widziała że jej córka choruje , że potrzebuje pomocy , widziała tylko ze ma nadwagę . Jaka mądra matka prowadzi trzynastolatkę do lekarza który przepisuje jej Mazindol ? Brak mi słów , cóż dziwnego w tym że Marlena wpadła w depresje , że ma za sobą próbę samobójczą również w wieku nastoletnim , że ucieka z domu , że w końcu wpada w bulimię . Aż z nieleczonej depresji '' przesiada się '' na chorobę afektywną dwubiegunową . Pacjentka też ciekawie opowiada o tym jak wygląda leczenia w niemieckim psychiatryku ...