Dziennik

Jules Renard (1864 – 1910), powieściopisarz i dramaturg. Był bystrym, wrażliwym obserwatorem i takie są jego utwory – niezwykle wierne opisy życia francuskiej wsi (gdzie spędził dzieciństwo) i Paryża (był znaną postacią artystycznej elity). Trafność charakterystyki tych środowisk podkreśla jasny, prosty styl Renarda. Sławę za życia przyniósł mu autobiograficzny „Rudzielec” (1894) i teksty, które powstały dla Theatr Libre Antoine’a. Po śmierci literackim objawieniem okazał się „Dziennik” (1887 – 1910). Jest to nie tylko świetna literacko kronika życia Paryża i prowincji na przełomie wieków, ale przede wszystkim uczciwy portret psychologiczny i intelektualny autora. Właśnie szczerość Renarda wyróżnia jego „Dziennik” na tle innych, często autokreacyjnych wyznań pisarzy. W „Dzienniku” znajdzie czytelnik fascynujące portrety wybitnych przedstawicieli francuskiego życia artystycznego, m.in. Sary Bernhardt, Toulouse-Lautreca, Claudela…