Tymoteusz Karpowicz (ur. 15 XII 1921 w Zielonej k. Wilna - zm. 28/29 VI 2005 w Oak Park, USA) debiutował wierszem "Mosty" na łamach "Prawdy Wileńskiej" w marcu 1941, a pierwszy tom, "Żywe wymiary", opublikował w roku 1948.
Jest autorem ośmiu książek poetyckich, obszernego eseju o poezji Bolesława Leśmiana oraz kilkunastu słuchowisk i sztuk dramatycznych, granych wielokrotnie w radiu i na scenach. Pracował jako asystent na Uniwersytecie Wrocławskim, a także redaktor w pismach: "Nowe Sygnały", "Odra", "Poezja". W 1973 roku wyjechał do USA, potem do RFN i Berlina Zachodniego, w 1978 osiadł w Chicago, obejmując katedrę literatury polskiej na uniwersytecie stanu Illinois.
Na "Dzieła zebrane" składają się wszystkie książki Tymoteusza Karpowicza oraz teksty dotąd nieopublikowane. Pierwszy tom obejmuje poezje z książek: "Żywe wymiary" (1948), "Gorzkie źródła" (1957), "Kamienna muzyka" (1958), "Znaki równania" (1960), "W imię znaczenia" (1962) i "Trudny las" (1964).