Niniejsza książka jest XV tomem serii Nauczyciele-Nauczycielom, a zarazem drugą, obszerną częścią opracowania "Dziecko w świecie wartości". Tom ten składa się z pięciu części prezentujących bogactwo spojrzeń na problematykę wartości i wartościową edukację.
Poszukiwanie ładu umysłu i serca jako drogi do wartości nad wartościami, którą jest szczęście stanowi główny wątek całej książki, a zarazem podstawę dociekań w rozdziale pierwszym. Szczególne miejsce w książce zajmuje prezentacja tzw. "pedagogiki serca". Pozycja ta dowodzi, że pedagogika serca, oparta na miłości generuje wiele innych wartości takich jak: życzliwość, współdziałanie, tolerancja, prawdomówność.
Część druga prezentuje istotę pedagogiki serca, określa jej program oraz relacje między dziećmi a dorosłymi, akcentuję, że analfabetyzm emocjonalny dorosłych stanowi wielkie zagrożenie dla wychowania dziecka w szacunku do wartości, zawiera także opisy działań wychowawczych nawiązujących do konkretnych sytuacji.
Część trzecia odsłania głębszy wymiar edukacji i znaczenie humanistycznego kształcenia, ukazuje proces przezwyciężania instrumentalnego podejścia do przyrody i nauki o Ziemi na rzecz kształtowania całościowego obrazu świata.
Część czwarta uzasadnia potrzebę humanizacji społeczeństwa informacyjnego, mówi o potrzebie odbudowy przystani, jaka jest rodzina, uzależnieniu od gazety, radia, telewizji i komputera. Część piąta kontynuuje tę tematykę w aspekcie informacyjnym i edukacyjnym.
Poszukiwanie ładu umysłu i serca jako drogi do wartości nad wartościami, którą jest szczęście stanowi główny wątek całej książki, a zarazem podstawę dociekań w rozdziale pierwszym. Szczególne miejsce w książce zajmuje prezentacja tzw. "pedagogiki serca". Pozycja ta dowodzi, że pedagogika serca, oparta na miłości generuje wiele innych wartości takich jak: życzliwość, współdziałanie, tolerancja, prawdomówność.
Część druga prezentuje istotę pedagogiki serca, określa jej program oraz relacje między dziećmi a dorosłymi, akcentuję, że analfabetyzm emocjonalny dorosłych stanowi wielkie zagrożenie dla wychowania dziecka w szacunku do wartości, zawiera także opisy działań wychowawczych nawiązujących do konkretnych sytuacji.
Część trzecia odsłania głębszy wymiar edukacji i znaczenie humanistycznego kształcenia, ukazuje proces przezwyciężania instrumentalnego podejścia do przyrody i nauki o Ziemi na rzecz kształtowania całościowego obrazu świata.
Część czwarta uzasadnia potrzebę humanizacji społeczeństwa informacyjnego, mówi o potrzebie odbudowy przystani, jaka jest rodzina, uzależnieniu od gazety, radia, telewizji i komputera. Część piąta kontynuuje tę tematykę w aspekcie informacyjnym i edukacyjnym.