Opinia na temat książki Dymy nad Birkenau

Seweryna Szmaglewska spędziła w obozie prawie trzy lata. Każdego dnia uczestniczyła w życiu obozowym i miała możliwość obserwowania walki o przetrwanie setek współtowarzyszek niedoli, z których większości niestety nie udało się przeżyć. Jej relacja spisana zaraz po ucieczce z transportu ewakuacyjnego w 1945 roku, to świadectwo o brutalnej rzeczywistości Birkenau, pełnej brudu, głodu, chorób i śmierci. Książka jest przepełniona faktami, jakie mogła znać tylko osoba przebywająca w obozie, dlatego te wspomnienia są równie wstrząsające, co cenne dla przyszłych pokoleń.

Dla nas opisane w tej książce wydarzenia wydają się często nierealne. Nasze umysły nie są w stanie pojąć ogromu cierpienia ludzi skazanych na pobyt w obozie koncentracyjnym. Dla nich chleb z trocinami był marzeniem, zimowy sweter niedostępnym luksusem, wszy codziennym utrapieniem, a dostęp do bieżącej wody zabroniony. Takich sytuacji i praw obozowych, dla nas zupełnie niezrozumiałych, było o wiele więcej. Relacja Seweryny Szmaglewskiej to kolejne świadectwo o życiu obozowym, dzięki któremu możemy dowiedzieć się o nim jeszcze więcej. Zainteresowani literaturą obozową nie będą zawiedzeni. Polecam każdemu, bo pamięć o tamtych wydarzeniach powinna trwać.