Duchowieństwo diecezji krakowskiej w XVIII wieku. Studium prozopograficzne

Wstęp

I. Diecezja krakowska w XVIII w.
1. Zmiany granic
2. Podział administracyjny
3. Ludność

II. Kategorie i liczba duchowieństwa
1. Prałaci i kanonicy
2. Prepozyci i plebani
3. Duchowieństwo niższe: mansjonarze, wikariusze i prebendarze

III. Pochodzenie geograficzne i stanowe
1. Kandydatów do święceń i alumnów seminariów duchownych
2. Prałatów i kanoników
3. Duchowieństwa parafialnego

IV. Wykształcenie i przygotowanie do kapłaństwa
1. Wykształcenie początkowe i średnie
2. Wykształcenie seminaryjne i wyższe
3. Zakres kształcenia i formacji do kapłaństwa

V. Święcenia
1. Potrydencki system rekrutacji duchowieństwa
2. Liczba, czas i miejsce ordynacji oraz szafarz święceń
3. Od tonsury do prezbiteratu – początek „kariery duchownej”

VI. „Kariera” duchowna
1. Pierwsze posady ordynowanych
2. Przebieg pracy duszpasterskiej – zmiany beneficjów i wikariatów
3. Kumulacja beneficjów

Zakończenie

Aneksy:
I. Katolicy, innowiercy i żydzi w osiemnastowiecznych spisach ludności diec. krakowskiej
II. Liczba duchowieństwa parafialnego w wybranych dekanatach diec. krakowskiej w świetle
wizytacji i katalogów
III. Kalendarium święceń duchowieństwa diecezjalnego w latach 1701–1789 na podstawie
krakowskich ksiąg święceń
IV. Duchowieństwo parafialne w archidiakonatach sandomierskim i wojnickim w 1748 r.
V. Prepozyci i plebani dziekanii kieleckiej oraz wybranych dekanatów archidiakonatu
krakowskiego w 1784 r.
VI. Prepozyci i plebani archidiakonatu sandomierskiego w 1786 r.
VII. Prepozyci i plebani archidiakonatu pilickiego oraz prepozytury pilickiej w 1786 r.

Bibliografia
Wykaz skrótów
Spis tabel
Spis rycin
Indeks osobowy
Indeks miejscowości
Streszczenia