Powieść ta jest uznawana za najwybitniejsze dzieło Hoela. Autor przedstawia nam świat widziany oczyma dziecka, cztero - pięcioletniego chłopca. Patrzymy na dorosłych bohaterów poprzez sposób rozumowania małego Andreasa i z perspektywy blatu kuchennego stołu. Bohater na własny sposób interpretuje to czego nie powinien słyszeć, musi uporać się z zaczepkami innych dzieci, które śmieją się z jego wady wymowy. To książka, która bawi i wzrusza, piękna opowieść przywołująca wspomnienia z dzieciństwa.