Donald W Winnicott

D. W. Winnicott był zarazem lekarzem dziecięcym i psychoanalitykiem. Łączył oba rodzaje praktyki i traktował to jako źródło inspiracji i pole do badań psychoanalitycznych. Wiele wprowadzonych przez niego pojęć, jak na przykład pierwotne macierzyńskie zaabsorbowanie, wystarczająco dobra matka, sprzyjające otoczenie, trzymanie (holding), prawdziwe i fałszywe self, czy obiekt przejściowy są używane także poza obszarem psychoanalizy, przez pracowników socjalnych, psychologów rozwojowych czy w środowisku medycznym. Książka Michaela Jacobsa daje spójny obraz teorii Winnicotta i jej implikacji terapeutycznych. Wyłania się podejście, w którym główny akcent położony jest na podmiot, subiektywne doświadczenie, konstruktywną rolę wewnętrznych procesów dojrzewania, twórczy aspekt osobistego impulsu, a zarazem na fundamentalną, choć rolę, jaką w najwcześniejszym okresie życia dziecka odgrywa realne otoczenie stwarzane przez opiekę macierzyńską. Michael Jacobs jest terapeutą psychodynamicznym z ponad 30-letnim doświadczeniem. należy do Brytyjskiego Stowarzyszenia Doradców i Psychoterapeutów (BACP), jest również profesorem Bourmemouth University. Napisał wiele książek o tematyce psychoanalitycznej (w tej serii ukazała się też jego książka pt. Zygmunt Freud).