Opinia na temat książki Dom stu szeptów

W książce „Dom stu szeptów” Masterton sięgnął po tak popularny temat, jak stary, nawiedzony dom, jednak zrobił to w sposób naprawdę zaskakujący. Fabuła kręci się wokół jednej rodziny, właśnie zmarł jej najstarszy członek, więc potomkowie zjechali się na odczyt testamentu. I podczas tego wydarzenia gubi się pięcioletni dzieciak. Im dłużej trwają poszukiwania, tym atmosfera robi się mroczniejsza, bardziej niepokojąca. Tak naprawdę według mnie książka składa się jakby z trzech części – początek dotyczący właśnie zaginięcia, gdzie strach rodziców o dziecko jest wręcz namacalny, a do tego dziwne rzeczy, które dzieją się w posiadłości, tylko ten nastrój podbijają. Kilka razy fizycznie miałam ciarki! Druga część, rozwinięcie, to świetne powolne wyjaśnianie tego co się dzieje – tu podobało mi się to, że wszystko gdzieś tam w jakiejś części opiera się na fizyce czy filozofii. Naprawdę zgrabne połączenie kilku motywów i hipotez! Ostatnia część, czyli wielki finał, jest już faktycznym horrorem, sporo się dzieje, jest też trochę makabry, a sam koniec jest niezwykle zaskakujący. Do tego garść ciekawych tematów, trochę ciekawostek historycznych, no i ta mglista atmosfera okolicznych wrzosowisk naprawdę składają się na godną uwagi lekturę. Jestem nią pozytywnie zaskoczona i w przyszłości na pewno nie będę się wahać czy sięgnąć po powieści grozy tego autora!