W lipcu 1934 roku w Lagny pod Paryżem rodzina Ritterów radośnie zatyka wiechę na dachu domu zbudowanego własnymi rękoma przez ojca, Eliego. Są tu wszyscy: sąsiedzi, przyjaciele, koledzy, którzy mu pomagali. Jest też żona, Sylvia, wraz z trójką dzieci: Brunem, Robertem i dwunastoletnią Sarą, zapowiadającą się na piękność.
Willa "Promienny uśmiech", nazwana tak ze względu na Sarę, wzniesiona dzięki otrzymanemu w dramatycznych okolicznościach spadkowi, stanie się odtąd dla Sary, niczym skorupka dla ślimaka, jej schronieniem, miłością, miejscem marzeń i pociechy w strapieniach, do którego w tragicznych latach wojny i okupacji często będzie powracać, by odzyskać siły do życia i walki o szczęście swych bliskich.